بسم الله الرحمن الرحیم-درمیان باد ایستاده ام درختان بلوط وافراتا اتنهای دیدمن چون شبح من رانظاره میکنند من ایستاده ام ولی روح من برخلاف تفکر من  است گرچه همه انها باور من است شکوه وجلالی از گلها که اشعهای ازبهشت است من به ان اعتراف میکنم درلحظه بی   پایان دنیای عجیب خود هستم با تمام هوش واستعدادخودوهابیت را یک فریب میبینم وباخود م میگویم این حقیقت است ورا ه میافتم درخت بلوط به اخرین برگ های خود زنده است